Cultural Village

Er was eens een dorp dat erkenning zocht en zich daarom in 1999 tot cultureel dorp van Europa uitriep. Het trok Europa in op zoek naar steun en 10 dorpen die gast wilden zijn om dit heugelijke feit te komen vieren. Het vond deze 10 gasten in 10 verschillende landen uit heel Europa. Van Estonia tot Spanje, van Griekenland tot Denemarken. Deze dorpen kwamen met grote delegaties in 1999 naar Wijk aan Zee. Zij werden bij de bewoners van Wijk aan Zee ondergebracht. En zo kwam er gastvrijheid op gang die zich langzamerhand tot een cultuur ontwikkelde.

Aan het eind van dat jaar stelden de vertegenwoordigers van de 11 dorpen een charter op waarin zij formuleerden wat een dorp is, hoe een dorp tegen de wereld aankijkt en hoe het behandeld wil worden. Het lukte dat jaar erkenning te krijgen. De Nederlandse koningin kwam op bezoek. Een lid van het EU parlement was bij de ondertekening van het Charter aanwezig en nodigde de 11 dorpen naar Brussel uit voor een kennismakingsbezoek. De Nederlandse minister van Cultuur werd lid van het comité van aanbeveling.

De communicatie via woorden was gebrekkig. Elke delegatie sprak een andere taal. Maar men vond andere communicatiemiddelen; de gastvrijheid in privé huizen, muziek, dans en de gemeenschappelijke tafel bleken sterke communicatiemiddelen te zijn. Dat was een geweldige ontdekking. Sindsdien zijn we heel anders gaan kijken naar het maken van muziek, het koken, de dans en ook naar de beeldende kunst. Gastvrijheid werd de basis van dorpscultuur, behorend tot de levenskunsten.

Door zich vooral cultureel te bekwamen ontdekte het dorp dat het aan vitaliteit won.

Wijk aan Zee won in 2009 de Nederlandse dorpsvernieuwingsprijs omdat het culturele middelen had aangewend om tot dorpsontwikkeling te komen. In 2010 won het vervolgens een Europese dorpsvernieuwingsprijs.

Bron: <;a href="http://www.tipwijkaanzee.nl/cultural-village/geschiedenis/">www.tipwijkaanzee.nl">

Vijftien jaar geleden is het alweer dat Wijk aan Zee zichzelf uitriep tot 'Cultural Village of Europe '. En daar werd in juni 2014 uiteraard de nodige aandacht aan besteed. Daarbij stonden 'portretten ' centraal.

In het Kennemertheater in Beverwijk werd gestart met de tentoonstelling 'Het dorp krijgt een gezicht ', waarbij de portretten getoond worden die in 1999 het resultaat waren van de prijsvraag 'Dorpsportret ' van de fotografen Vasil Havej, Riet Molenaar, Armando Jongejan, Bénédicte de Ville d 'Avray, Manfred Wirtz, Ian Cook, Arjen Zwart, Leunis Verlinde, Rogier Alleblas, Carmen van der Vecht, Eva Depoorter, Ginecke de Rooij en Jindřich Štreit.

De tentoonstelling heeft toen achter de ramen van de huizen gehangen. Wandelend door Wijk aan Zee kon je naar de portretten kijken. Ze zijn vervolgens heel Europa door gereisd en in de meeste dorpen van het netwerk tentoongesteld.

In de zomer van 2013 hebben Margot Ekhart en Jan van der Land portretten gemaakt op de Smaakmarkt in Wijk aan Zee . Ook deze portretten waren te zien.

Op de tentoonstelling 'Rimpels' in de Moriaan waren portretten van negentigjarigen te zien van de Tsjechische fotograaf Suchánek. Jan van der Land en Bert Kisjes zijn bezig met filmportretten van oudere Wijk aan Zee'ers. Ook kinderen gaan portretten maken van ouderen. Portretten staan volgens Bert Kisjes symbool voor individuen. Hier ligt waarschijnlijk de belangrijkste waarde van een dorpsgemeenschap. Dat zij de samenleving blijven zien als een aantal individuen. Terwijl de maatschappij uit efficiency overwegingen zich richt op bevolkingsgroepen. Zo word je een aow-er, jongere, vrouw, man, je heet modaal, hogeropgeleid, allochtoon of autochtoon of werkloze.

We hebben gemerkt dat we in onze dorpen de namen van individuele mensen wel uitspreken. En ieder dorp werkt er ook mee. Je wilt weten wie iets gaat doen en niet welke leeftijd of opleiding. Vandaar dat wij in de kunst uitkomen bij portretten. Zo begonnen we in 1999 en zo gaan we ook verder. Elk dorp heeft een gezicht.

Bron: www.tipwijkaanzee.nl - 15 jaar Cultural Village - Het dorp krijgt een gezicht