Kloosterhaar

Kloosterhaar ligt op een hoge zandrug die komende vanuit Duitsland in de richting van Sibculo loopt en die bij Westerhaar langzaam weer verdwijnt. De geschiedenis van het dorp hangt nauw samen met die van het naburige Sibculo, waar in 1406 een Cisterciënzer klooster was gesticht. Eeuwenlang is dit een zeer belangrijk klooster geweest met vele bezittingen. Tijdens de Reformatie kwam er een eind aan het kloosterbestaan en kort na 1600 volgde afbraak.

In de eerste helft van de negentiende eeuw werd de vervening groots aangepakt. De werkgelegenheid die dat met zich meebracht trok talloze veenarbeiders aan, veelal uit Drenthe afkomstig. Later die eeuw kwamen er een hervormde kerk en een school tot stand en ontwikkelde zich een bescheiden middenstand. Door het ontbreken van een goed wegenstelsel echter bleef Kloosterhaar nog lange tijd geisoleerd.

In de naoorlogse tijd werd de verdere ontwikkeling van Kloosterhaar voortvarend aangepakt. Het dorp werd ontsloten door een brede verkeersweg van Bergentheim naar Langeveen. Voorts kwamen er nieuwe woningen, een Groenekruisgebouw, een nieuwe basisschool, een kleuterschool en het dorpshuis ’t Haarschut. De oude kerk, die door talloze verbouwingen onstabiel was geworden, werd vervangen door een nieuwe, opgetrokken in Twentse stijl en ontworpen door de bekende architect Jan Jans.

De tegenwoordige uitbreiding van Kloosterhaar vindt plaats in het nieuwbouwplan ‘de Meerstal. Vele inwoners zetten zich in voor de leefbaarheid van het dorp. Vandaar dat het voorzieningenniveau, het sociale en culturele leven ver uitstijgen boven wat je van zo'n kleine gemeenschap mag verwachten. Kortom een dorp met karakter.